miércoles, 18 de noviembre de 2015

Martirologio Romano 1956.

18 de Noviembre / Die 18 Novembris. Quartodecimo Kalendas Decembris. 


En Roma, la Dedicación de las Basílicas de los santos Apóstoles Pedro y Pablo. La primera, reedificada y engrandecida, fue solemnemente consagrada en este día por el Papa Urbano VIII; la segunda, reducida a cenizas por un voraz incendio, y también levantada de nuevo con mayor magnificencia, fue consagrada con gran solemnidad a 10 de Diciembre por Pío IX, que trasladó al presente día su anual conmemoración.
Romae Dedicatio Basilicarum sanctorum Petri et Pauli Apostolorum. Earum primam, restitutam in ampliorem formam, Summus Pontifex Urbanus Octavus consecravit hac ipsarecurrente die; alteram vero, miserando incendio penitus consumptam, ac magnificentius reaedificatam, Pius, Nonus die decima Decembris solemni ritu consecravit, ejusque annuam commemorationem hodierna die agendam indixit.


En Antioquía, el triunfo de san Román, Mártir, que en tiempo del Emperador Galerio, viendo al Prefecto Asclepíades penetrar a viva fuerza en una Iglesia e intentar destruirla del todo, exhortó a los demás Cristianos a que se le opusiesen; por lo cual, después de crueles suplicios y de cortada la lengua (sin la cual seguía en las alabanzas de Dios), ahogado con un dogal en la cárcel, consumó su ilustre martirio. Antes de él fue martirizado un tierno niño, llamado Bárula, que preguntado por el mismo Prefecto si era mejor adorar a un solo Dios o a muchos dioses, y respondiendo que sólo debía creerse en el único Dios que adoran los Cristianos, fue mandado azotar y degollar.
Antiochiae natalis sancti Romani Martyris, qui, tempore Galerii Imperatoris, cum Asclepiades Praefectus in Ecclesiam irrumperet eamque funditus conaretur evertere, ceteros Christianos hortatus est ut ei contradicerent, ideoque,  post dira tormenta et abscissionem linguae (sine qua tamen Dei praeconia loquebatur), in carcere strangulatus laqueo, celebri martyrio coronatur. Passus est etiam ante ipsum puerulus, nomine Barula, qui, cum fuisset ab eodem interrogatus Praefecto utrum melius esset unum Deum colere an plures deos, atque in unum Deum, quem Christiani colunt, credendum esse respondisset, propterea, verberibus csesus, jussus est decollari.

En Antioquía también, san Esiquio, Mártir, el cual siendo soldado, y oyendo publicar que, quien no adorase a los ídolos, dejase el cinto militar, inmediatamente se despojó de él; por lo cual, atándole una gran piedra a la mano derecha, le arrojaron al río.
Item Antiochiae sancti Hesychii Martyris, qui, cum esset miles, et praeceptumaudisset ut quisquis non sacrificaret idolis, cingulum militiae deponeret, repente cingulum solvit; ob quam causam, ingenti saxo in dextera ejus ligato, in fluvium praecipitari jussus est.

En el mismo día, los santos Orículo y Compañeros, que en la persecución Vandálica padecieron por la fe católica.
Eodem die sanctorum Oriculi et Sociorum, qui, in persecutione Wandalica, pro fide catholica passi sunt.

En Maguncia, san Máximo, Obispo, que habiendo padecido mucho en tiempo de Constancio de parte de los Arrianos, murióConfesor.
Moguntiae sancti Maximi Episcopi, qui, tempore Constantii multa passus ab Arianis, Confessor occubuit.

En Tours de Francia, el tránsito de san Odón, Abad de Cluny.
Turonis, in Gallia, transitus beati Odonis, Abbatis Cluniacensis.

En Antioquía, santo Tomás, Monje, al cual los Antioquenos celebraron cada año una fiesta, por haber sido con su intercesión librados de la peste.
Antiochiae sancti Thomae Monachi, quem Antiocheni, ob sedatam ejus precibus pestem, solemnitate annua coluerunt.

En Luca de Toscana, la Traslación de san Frigdiano, Obispo y Confesor.
Lucae, in Tuscia, Translatio sancti Frigdiani, Episcopi et Confessoris. 


Y en otras partes, otros muchos santos Mártires y Confesores, y santas Vírgenes.
R. Deo Gratias.

No hay comentarios: